Town of 1770 (11 - 15 nov)

Inmiddels zitten we op onze laatste camping voor we de camper gaan inleveren. Zitten vlakbij de Steve Irwin Zoo. Die man is hier tot nationale held verklaard: gisteren was het Steve Irwin Day. Iedereen liep met een kaki blouse rond.....Voor ons is de dierentuin niet nodig na alle wildlife die we gezien hebben. Hierbij een verslag van onze laatste week op de camping Captain Cook in Town of 1770.

Zondag 10 nov om 17.00 uur aangekomen in The Town of 1770 op camping Captain Cook: een heerlijk beschaduwde camping met een geur van eucalyptus en andere bomen die in bloei staan.

Dit is een prima plek om onze roadtrip door Queensland af te ronden: Natuurgebied met verscheidende biotopen in de buurt, de zee, de nodige historie en een rustige camping met veel ruimte en een goed restaurant " The Cook House".

De 1e dag (maandag) hebben we redelijk lang geslapen voor ons doen en de dag ook rustig begonnen met ontbijtje, koffie, douchen, foldertjes halen, wasje draaien en rommelen met de telefoons. Ronald is nu met de telescoop aan het turen naar een paar vogels op het terras. Ik heb op mn gemak een tortilla gemaakt als lunch.

Na de lunch zijn we met de auto naar de uiterste punt van 1770 gereden: mooi uitzicht op de baai. Hier is ook Cook in mei 1770 voor het eerst aan land gegaan. En Joseph Banks, de bioloog aan boord, heeft hier 30 plantensoorten geplukt en een vogel geschoten: de Bustard. Het heet daar dan ook Bustard Bay (weer een voorbeeld van de soms simplistische namen die de zeevaarders verzonnen) Daarna een smoothie in Agnes Waters en een rondje Bottle Shop. Verder nog ff het zwembad benut en weer lekker gegeten bij Steve.

Dinsdag hebben we besloten om naar Mon Repos te rijden: hier komen in deze periode de Loggerhead Turtles aan land om hun eieren te leggen. Het is een rit van 2 uur. Hebben op de parkeerplaats daar de middag doorgebracht met lezen, vogels kijken en een middagdutje.
We zagen daar een groep van 15 kangoeroes! Ze zaten te grazen in de suikerrietvelden.

Het is maar afwachten of er een schildpad aan land komt. Intussen worden we bezig gehouden met films en informatie over de schildpadden. Rond 21.00 uur kregen we het sein dat er een schildpad op het land kwam. Wij waren ingedeeld in groep 2 dus ....jammer. Maar ineens werd besloten dat er nog een paar mensen van groep 2 mee mochten en daar vielen wij onder. Een tocht over het strand van 10 minuten en toen zeker 30 min nog gewacht want ze was naar een andere plek gekropen. Kan ook gebeuren dat ze weer terug naar zee gaan. Maar ze ging een kuil graven. Toen ze haar eieren aan het leggen was mochten we er in een grote kring omheen gaan staan. Prachtig, wat een enorm beest! Ze gingen haar tags onderzoeken, gegevens noteren en metingen doen voor onderzoek. Ze bleek al zeker 40 jaar te zijn en dit was haar eerste leg van dit seizoen. Zal over 2 weken weer naar het strand komen.

Het was erg indrukwekkend om haar zo rustig te zien liggen, een mooie kop met natte ogen ( van het zoute water), een groot schild vol zand, ze was wel een meter lang en woog meer dan 100 kg.

Na een tijdje ging ze het gat dichtgooien, eerst met de achtervinnen dan met haar voorvinnen. Er moet zeker 30 cm zand over de eieren. Daarna ging ze in een redelijk tempo naar zee terug. Haar eieren worden door de rangers later uitgegraven en op een plek ingegraven waar ze droog blijven met hoog water. Door dit te doen is het aantal broedende turtles verdrievoudigd een een paar jaar tijd.
Op Mon Repos worden alleen maar vrouwtjes uitgebroed: dit vanwege de temperatuur van het zand. Op het koraalzand komen mannetjes ter wereld.

Op 23.00 uur zijn we terug naar de auto gegaan. We moesten nog 2 uur rijden in het donker nu kwam de tomtom eindelijk eens van pas.

De dag hierna hebben we gewoon lekker geluierd op de camping en een wandeling naar het strand gemaakt.

Zaterdag hebben we een dagje met de LARC gepland: Een knalrose amfibieboot. We vertrokken vrij snel, al moest nog even de vergeten lunch worden ingeladen. We waren met een groep van 20 mensen en 2 guides, David en Blake. We gingen meteen het water op en heel de haven over. We hebben ongeveer 2 uur gevaren/gereden tot de lunchplek. Vlak langs de branding, over het zand,door een estuarium: alles heel makkelijk. David wist behoorlijk veel van vogels, bleek een boek over Birding in Victoria te hebben geschreven.  Nieuwe soorten voor Ronald waarbij de Beachstone Curluw de meest bijzondere was. Verder een dode jonge whale ( weten niet precies de soort), heel veel strandlopers,  grootste kolonie Little Terns, Brahimie Kite, pelikanen, enz.

We kregen een Morning Tea:koffie en een koek/appel op een vaste picknickplaats van hen. Daarna gingen we met de Larc naar een vuurtoren aan de overkant: was door Cook al geadviseerd om er hier een te zetten ivm het koraal en rotsen. Steil de heuvel op ging het met een mooi uitzicht over de baai. We kregen uitleg over de geschiedenis van deze plek door een beheerders-echtpaar. Er was zelfs een kleine begraafplaats van gezinnen die hier als vuurtorenwachters hebben gewoond.
Hierna weer bergafwaarts naar de lunchplek. Daar wachtte ons een Billy-tea: op een kampvuur hingen waterketeltjes voor thee. En heerlijke sandwiches!
De rest van het programma hield in dat we met de LARC naar een paar zandduinen reden om met een surfboard vanaf te duiken. Ik ben gaan zwemmen in de baai en Ronald gevogeld. Daarna een mooie tocht terug waarbij we nog van alles zagen. Het was heerlijk zo langs het strand en over water te bewegen met gezellige mensen. Omdat wij de enige buitenlanders waren, rest allemaal uit de regio, moest de hele groep "Goedendag" uit zijn hoofd leren om een andere groep te groeten.

Na een lekkere douche zijn we weer naar ons restaurant The Cookhouse geweest waar het dit keer erg druk was. De blinde ober Steve had zich bij ons ook nog vergist: we kregen Filet Mignon. Dit bleek een fijne vergissing te zijn. Was heerlijk.
Na een hartelijk afscheid zijn we naar onze camper gegaan en meteen naar bed.

Het was een heerlijke camping waar we mooie dingen hebben ondernomen maar ook lekker geluierd rond de camping en zwembad. Grootste nadeel waren de zandvlooien die overal zaten. We zijn helemaal lek geprikt.

De reisdag vandaag was superwarm: rond de 40 graden. Dan ben je heel blij met de airco in je busje en in roadhouses. Na een meer dan afschuwelijke maaltijd in een hotel hier in de buurt zitten we nu voor ons campertje met geluid van brullende kikkers om ons heen. Benieuwd wat de komende week in de stad ons gaat brengen